Wszechświat to jednak hologram?

[danut]

Wydaje się, że inny, a rozgryźć tak naprawdę jaki, to nie wiem czy nam się uda, tak na sto procent chyba nie. Wydaje się niemożliwym, gdyż my żyjemy nie tą całością tego programu tylko jednym generowanym nam, jaki ma rozgrywać się właśnie "tu i teraz". Jednak jest światełko w tunelu, to o czym pisze Zbyszek czasami uda nam się przechwycić coś więcej niż byłoby przypisane do odtworzenia. To są te różne nasze doświadczenia anomalne . I sam fakt, że także stąd poprzez warunki jakie stwarzamy, mamy swój udział i wpływ na tworzącą się rzeczywistość.

[danut]

A może Bóg. Wielki Schemat, którym to nie nam dane jest zarządzać?  A Wielki Wybuch  z tym się nie kłóci, wchodzi jakby był częścią oddziaływania tych struktur, czy wyłaniania się ich, czy nawet "wyświetlania" w pojmowanie ogółu.

[Zbyszek]

 , te swiaty sie przenikaja jak gabka z woda, sa do ktoregos poziomu w jednej przestrzeni( pozniej przestrzen zanika)  i maja jedno zlote jajo kosmiczne, w samym srodeczku. W calosci tworza nasz umysl, znaczy jednolita z pozoru plaszczna umyslu jest jakby rzuconym obrazem z wielu projektorow na jedna sciane, co daje nam wrazenie scalenia. Znaczy umysl jest nie nasz, zyjemy na kredyt)))

[danut]

Tak można wywnioskować, ale skoro od prawieków marzymy i wierzymy o swojej nieśmiertelności, to, to tylko utwierdza nas w tym przekonaniu. 

[Szczupak]

Moim zdaniem wszechświat powstał po to, by doświadczać samego siebie, dla niewiadomej mi przyczyny. Każdy z nas jest jego częścią i rozgałęzieniem świadomości dzięki której Wszechświat doświadcza istnienia samego siebie tak jakby od wewnątrz. Tak więc obserwując świat naszymi oczami, tak naprawdę jesteśmy Wszechświatem który ogląda samego siebie, a nasza "odrębność i indywidualność" to tylko iluzja stworzona przez nasz umysł.

[Szczupak]

Może tym centrum jest właśnie ten inny poziom który tworzy ten "hologram". Tak samo jak naukowcy spekulują, iż po stworzeniu Sfery Dysona dana cywilizacja ma tak potężna moc obliczeniową w stworzonym dzięki temu komputerze (Mózg matrioszka, wszystko opisane na wiki), że może tworzyć własne symulacje powstania wszechświata i rozwoju życia. Może jesteśmy właśnie w takiej symulacji i nigdy się tego nie dowiemy, bo nasze bariery poznawcze nie mogą wyjść pozą tę symulację, gdyż poza nią nie istniejemy.

[danut]

Szczupak być może jesteśmy symulacją i w niej żyjemy, tylko z jednym "ale" do tego co napisałeś, jednak udaje się w wielu/w mnóstwie przypadków nam wyjść poza nią, a to już świadczy o tym, jak zauważyłeś, że musimy poza nią również istnieć.  I co ciekawe, aby takie informacje odbierać czy wysyłać to potrzebny jest mózg, jak napisał Czakrawartin, czyli z tego wniosek taki,  że nie dość, że istniejemy poza nią, to jeszcze musimy mieć formę i jakąś postać.

[Zbyszek]

By nie zwariować za bardzo od tej  wielowymiarowości , to dobrze wiedzieć ze jesteśmy w tej dymensji w której żyjemy. To byłoby dobre określenie. Tam gdzie żyjemy tam jesteśmy. Pomimo, ze światy się przenikają i ze w każdym z nich istniejemy, to można śmiało powiedzieć, iż tam jesteśmy , w tym świecie, w którym tkwimy uwaga, w którym się rozglądamy oczami. Jest pewien psikus takiego dostrojenia. Ono nie jest stabilne i możemy na ułamki sekundy jakby wskoczyć w pozostałe dymensje. Stad rożne wizje. Przywidzenia tez, - te należna tez do innych dymensji. Cala intuicja bierze się z poza ciała, nie uwłaczając oczywiście mózgowi, w którym zawsze się coś równolegle dzieje. Dyskusje o dymensjach rajcują ludzi okrutnie, gdyż wygląda, iż istniejemy w dziwnych planach, o których mało co wiemy. Tak  jakby się gdzieś zmówili i nie dali nam, zabrali , czy ukradli.

Wiem, ze ludzi ciągnie do poznania i, ze winniśmy wyjaśnić jak najszybciej, powiedzieć wszystko co wiemy, bo będzie lepiej, mniej wojen, nieśmiertelność i takie tam. Przyznam sie wam , ze jakos oklaplem:(((

Myślę , ze gdyby wiedza o nich bala najważniejsza, to dawno wiedzielibyśmy o tych dymensjach i korzystali z nich. Powiedzieliby nam o nich istoty z tamtych dymensji i to tak, ze nie było by żadnych wątpliwości. Jednak tego nie robią. Dlaczego? A bo odebraliby nam sens życia. Szukanie jest właśnie wypełnieniem treści naszego życia. Nie wydumane powinności są jego sensem a właśnie to co robimy codziennie. Wstajemy, śpimy , zmagamy się, rozwiązujemy zadania, szukamy odpowiedzi. W tym wszystkim kształtujemy od pokoleń nasze ciała, wpływamy  na ich ewolucje. Właśnie o to chodzi, by po milionach lat, wykształcić codziennym trudem pojazdy zdolne utrzymać świadomość w świcie fizycznym i by te pojazdy umożliwiły wgląd w pozostałe dymensje. Cala psychika, świadomość, rozum i takie tam, są właśnie właściwościami tamtych dymensji. W nich jest siedlisko tych zdolności duchowych człowieka. Cala fizyczne będą tak długo się rozwijać aż bez zakłóceń umożliwia żyjącym wnikanie w tamte dymensje, w te duchowe właściwości. Baz znaczenia dla tego niezwykłego systemu pracy jest ile razy umrzemy, wysadzimy się w powietrze.  Gdybyśmy już teraz mieli pełny wgląd w te dymensje, to cały świat zmieniłby się w ułamku sekundy. Przestalibyśmy pracować, rezygnując z tego co ma teraz takie znaczenie. Tym samym przestalibyśmy się starać i ewolucje poszłaby w w diabły. Przecież nasze mozgoczaszki musimy wzbić jeszcze w niebo. Sa za małe, za malo przepuszczaja:)))

Jesteśmy wyszczególnianą cząstką płomienia świadomości. Płomień wie ze jest nami a my nie, ze jestem nim. SZKIC WILOSWIATAhttp://cialka.net/audycje-radiowe/amphietheater_cialka

[Arek 1973]

<blockquote class="ipsBlockquote">W artykule Hyakutake prezentuje obliczenia wewnętrznej energii czarnej dziury,</blockquote>Prezentuje coś czego nikt jeszcze nie widział, nie zmierzył, ani działania nie wytłumaczył.To tak jakby ludzie 100 lat temu rozprawiali na temat piachu i skał na Marsie.

[Zbyszek]

Jest jedno co możemy zrobić, by po części wykryć te dymensje. Wiedza starożytna o nich nie zanikła. Ona została tylko przez nas odrzucona. Ile razy czytywałem teksty w których autorzy kpili sobie z siebie, za grosz mając własną świadomość. Upokarzali się publicznie, podkreślając  bezsens własnego istnienia.. Ignorancja i kpina  z niesprawdzającej się introspekcji jako metody poznania, -tutaj można coś wskórać. W zmianie nastawienia przyjdzie postęp. Zmienić kierunek zainteresowania.Reszta potoczy się błyskawicznie. Trzeba odkryć plany  umysłu, które należy obserwować.Człowiek to kreatywna i odkrywcza bestia. Gdy uwierzy, iż cos jest  możliwe, to cały świat przekopie, by doszukać się prawdy